👩⚕️💉👨⚕️ Insulinoma trzustki: objawy i leczenie

Insulinoma

Insulinoma to formacja, najczęściej zlokalizowana w trzustce i lokalnie wydzielająca insulinę, która w nadmiarze krążącej we krwi powoduje spadek stężenia cukru we krwi lub hipoglikemię.

Niektóre insulinoma są złośliwe. Objawy insulinoma trzustki są głównie objawami hipoglikemii: ciężkim poceniem, osłabieniem, głodem. Jest leczony głównie chirurgicznie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat leczenia insulinoma trzustki, patrz poniżej w moich zebranych artykułach na ten temat.

Insulinoma trzustki

Insulinoma to łagodny (rzadziej złośliwy) trzustkowy nowotwór endokrynny, który wydziela dużą ilość insuliny. Pojawia się jako atak hipoglikemiczny (poziom glukozy we krwi spada nisko).

W trzustce często powstają insuliniaki, w rzadkich przypadkach insulinoma może wpływać na wątrobę lub jelito grube. Guz, który wygląda jak insulinoma, z reguły dotyka ludzi w wieku od 25 do 55 lat, u dzieci praktycznie nie występuje. W niektórych przypadkach insulinoma może wskazywać na mnogie gruczolakowatość endokrynną.

Patogeneza hipoglikemii w insulinoma

Insulinoma jest guzem, który wytwarza hormon. Ze względu na fakt, że komórki nowotworowe w insulinoma mają nieregularną strukturę, nie działają one w standardowy sposób, dzięki czemu poziom glukozy we krwi nie jest regulowany. Guz wytwarza dużo insuliny, co z kolei obniża stężenie glukozy we krwi. Hipoglikemia i hiperinsulinizm są głównymi patogenetycznymi ogniwami choroby.

Ważne: Patogeneza insulinoma u różnych pacjentów może być podobna, ale objawy rozwoju choroby są dość zróżnicowane. Takie wskaźniki wynikają z faktu, że każda osoba ma inną wrażliwość na insulinę i hipoglikemię.

Niedobór glukozy we krwi odczuwany jest przez tkankę mózgową. Wynika to z faktu, że mózg nie ma podaży glukozy, a także nie może wykorzystywać kwasów tłuszczowych jako substytutu źródła energii.

Prognoza

Jeśli guz jest łagodny, to po przeniesieniu radykalnej metody leczenia (operacja usunięcia guza) pacjent odzyskuje. Gdy guz ma lokalizację paraendokrynną, leczenie lecznicze insulinoma zakończy się powodzeniem.

Kiedy nowotwór ma charakter złośliwy, rokowanie w leczeniu będzie bardziej poważne. Zależy to zarówno od lokalizacji guza, jak i od liczby zmian. Bardzo ważny jest sukces leków chemioterapeutycznych – zależy to od każdego przypadku choroby i wrażliwości nowotworu na leki.

Często 60% pacjentów jest podatnych na streptocytocynę, jeśli guz nie jest wrażliwy na ten lek, stosuje się adriamycin. Jak pokazuje praktyka, sukces chirurgicznego leczenia insulinoma osiąga się w 90% przypadków, a śmierć w trakcie operacji występuje w 5-10%.

Objawy

Głównymi objawami insulinoma są drgawki hipoglikemii, które są następstwem wzrostu poziomu insuliny we krwi pacjenta. Z reguły takim atakom towarzyszy ogólna słabość pacjenta, uczucie zmęczenia i częste kołatanie serca.

Ponadto pacjent poci się obficie, staje się niespokojny i odczuwa ciągły strach. Aby pozbyć się objawów insulinoma czasowo pomaga złagodzić uczucie głodu, co jest również ważną oznaką choroby.

Insulinoma może występować zarówno z ciężkimi objawami, jak i utajonymi objawami.Druga opcja jest bardziej niebezpieczna dla pacjenta, taki przebieg insulinoma nie pozwala pacjentowi jeść w czasie, co uniemożliwia pacjentowi normalizację hipoglikemii.

Ze względu na fakt, że poziom glukozy we krwi spada, zachowanie pacjenta staje się niewystarczające, pojawiają się jasne i zrozumiałe halucynacje. Zmniejszaniu poziomu glukozy towarzyszy obfite wydzielanie śliny, pot, bifurkacja w oczach, co może doprowadzić do próby wyrządzenia szkody fizycznej innym, aby zabrać żywność.

Jeśli atak się nie zatrzyma, podczas zaspokajania głodu, wraz z dalszym spadkiem poziomu glukozy we krwi, napięcie mięśni pacjenta wzrośnie. W szczególnych przypadkach może wystąpić napad padaczkowy. Źrenice pacjenta stają się duże. Oddychanie i palpitacja stają się szybkie. W przypadku, gdy pacjent nie otrzyma pomocy w odpowiednim czasie, może wystąpić śpiączka hipoglikemiczna.

W tym przypadku towarzyszącym objawem będzie utrata przytomności, rozszerzone źrenice, niskie napięcie mięśniowe i ciśnienie tętnicze, pot ustanie, a rytm serca i oddech są tracone.W wyniku takich objawów może nastąpić rozwój obrzęku mózgu.

Również hipoglikemii może towarzyszyć zwiększona masa ciała, a czasami otyłość. Jeśli pacjent przez długi czas znajduje się w śpiączce hipoglikemicznej lub dość często popada w takie schorzenia, może rozwinąć się encefalopatia dyskwalifikująca, parkinsonizm i zespół konwulsyjny.

Diagnostyka

W celu rozpoznania insulinoma, różne próbki są stosowane w postaci dawek na ciele. Najczęstszym testem jest codzienny głód. Pacjentowi przepisuje się specjalną dietę, w której minimum jest tłuszczy i węglowodanów. Przy takiej diecie pacjent zaczyna wykazywać objawy hipoglikemii z insulinoma.

Wskazówka: Nawet jeśli objawy się nie rozpoczynają, poziom glukozy u pacjenta znacznie się zwiększa. Komórki nowotworowe zaczynają samodzielnie wytwarzać insulinę, niezależnie od tego, ile glukozy we krwi. Zatem występuje spadek poziomu glukozy i wzrost poziomu insuliny. Diagnoza w ten sposób umożliwia określenie insuliny o 100%.

Inną metodą diagnozy jest test na insulinę. Pacjentowi wstrzykuje się insulinę do krwi, wywołując w ten sposób objawy lub ataki hipoglikemii. Skuteczność testu jest tak wysoka jak diagnoza postu.

Istnieje jednak jedna znacząca wada: pacjent w wyniku tego testu rozwija hipoglikemię lub neuroglukopenię. Takie próbki można przeprowadzać wyłącznie w trybie stacjonarnego badania.

Test, który prowokuje wytwarzanie insuliny we krwi, jest również stosowany do diagnozowania insulinoma. Pacjentowi podaje się dożylnie glukozę lub glukagon, co powoduje wytwarzanie insuliny. Bardziej skuteczne jest wprowadzenie glukozy i wapnia, ponieważ zwiększona produkcja insuliny u pacjentów z insulinoma jest wyższa niż u zdrowych ludzi tylko o 60-80%. W tej diagnozie nie następuje rozwój hipoglikemii z powodu wlewu glukozy.

Dokładnie rozpoznać insuliny i nie pomylić go z chorobami, takimi jak niewydolność nadnerczy, ciężkiej choroby wątroby, ekstrapankriaticheskimi nowotwory złośliwe, choroby związane z gromadzeniem glikogenu i chorób centralnego układu nerwowego – na podstawie danych z badań klinicznych i laboratoryjnych, odpowiadające każdej grupie chorób.Przeprowadzanie testów na obecność insuliny i diety na czczo pomaga rozróżnić insulinę od innych chorób, które mają podobne wskaźniki.

Ponadto konieczne jest zdiagnozowanie insuliny jako toksycznej lub organicznej. Toksyczny insulinoma może być alkoholowy lub lekarski, spowodowany przyjmowaniem leków obniżających poziom glukozy we krwi.

Po określeniu rodzaju insulinoma należy określić jego lokalizację, a także wielkość guza. W tym celu stosuje się tomografię komputerową i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, a także ultradźwięki. Aby określić lokalizację guza, można zastosować diagnostyczną laparoskopię lub laparotomię.

Leczenie

Insulinoma o dużych rozmiarach to guz o charakterystycznym czerwono-brązowym zabarwieniu. Leczenie insulinoma zapewnia dwie metody: radykalny i konserwatywny.

Radykalne traktowanie

Przez traktowanie radykalne rozumie się interwencję chirurgiczną w celu usunięcia guza. Pacjent może dobrowolnie porzucić operację usunięcia guza.Również leczenie chirurgiczne nie jest stosowane w obecności towarzyszących objawów somatycznych o poważnym charakterze.

Gdy guz znajduje się w ogonowej części trzustki, operację wykonuje się z wycięciem części tkanek narządu i usunięciem guza. W przypadkach, gdy insulinoma jest łagodna i znajduje się w ciele lub głowie tarczycy, przeprowadza się wyłuszczenie (wysięk guza).

W przypadku złośliwego guza z wieloma zmianami i gdy nie można go całkowicie usunąć, stosuje się metodę leczenia lekami. Sposób leczenia uzależnienia od narkotyków obejmuje przyjmowanie leków, takich jak diazoksyd (progflat, hyperstat) lub oktreatid (sandostatin). Przyjmowanie tych leków prowadzi do zmniejszenia produkcji insuliny, a także do zahamowania ataków hipoglikemii.

Leczenie zachowawcze

W leczeniu zachowawczym insulinoma osiągane są następujące wyniki: łagodzenie i zapobieganie hipoglikemii, a także wpływ na proces nowotworowy. W przypadkach, gdy leczenie metodą radykalną jest niemożliwe, na przykład złośliwy guz z wieloma zmianami, zalecana jest terapia objawowa.

Taka terapia wymaga częstego przyjmowania węglowodanów. Jeśli nie ma możliwości normalizacji poziomu produkcji insuliny za pomocą leków, pacjent jest oceniany na chemioterapię, a następnie na polikhemerię.

Insulinoma trzustki: objawy i leczenie

Insulinoma jest jednym z rodzajów nowotworów, które wydzielają znaczną ilość insuliny, co z kolei prowadzi do częstego rozwoju u pacjentów z hipoglikemią (niski poziom glukozy w surowicy).

Co najważniejsze, obserwuje się insulinoma trzustki. Bardzo rzadko, insulinoma może występować w jelicie cienkim lub grubym, a także w wątrobie. Insulinoma, na ogół, dotyka ludzi w najzdolniejszym wieku od 25 do 55 lat. Ale u dzieci i młodzieży guz ten prawie nigdy nie występuje.

W 90% przypadków insulinoma trzustki jest guzem łagodnym. U niektórych pacjentów pojawienie się insulinoma jest jednym z objawów gruczolakowatości mnogiej endokrynnej.

Objawy

Głównym objawem insulinoma są napady hipoglikemii spowodowane wysokim poziomem insuliny we krwi.Pacjenci doświadczają nagłych napadów ciężkiego ogólnego osłabienia, zmęczenia, któremu towarzyszą tachykardia (szybkie bicie serca), pocenie się, strach, lęk. W takim przypadku pacjenci odczuwają silny głód. Po zjedzeniu wszystkie te objawy insuliny praktycznie znikają.

Najniebezpieczniejszy przebieg insulinoma występuje u pacjentów, którzy nie odczuwają stanu hipoglikemii. W związku z tym nie mogą w porę przyjmować żywności i stabilizować swojego stanu. Wraz z dalszym zmniejszeniem stężenia glukozy we krwi, ich zachowanie staje się niewystarczające.

U pacjentów pojawiają się halucynacje, którym towarzyszą dość jasne i pełne wyobraźni zdjęcia. Jest ślinienie, obfite pocenie się, podwójne widzenie. Pacjent może podjąć gwałtowne działania przeciwko ludziom wokół siebie, aby zabrać im żywność.

Dalszy spadek stężenia glukozy w surowicy prowadzi do zwiększenia napięcia mięśniowego, aż do wydłużonego napadu padaczkowego. Zwiększa tachykardię, wzrasta ciśnienie krwi, a źrenice rozszerzają się.

Jeśli pacjent nie ma zapewnionej opieki medycznej, pojawia się śpiączka hipoglikemiczna.Świadomość jest tracona, źrenice rozszerzają się, zmniejszają się napięcia mięśniowe, zatrzymuje się pocenie, rytm serca i rytm oddychania, spada ciśnienie krwi. Na tle śpiączki hipoglikemicznej pacjent może rozwinąć obrzęk mózgu.

Oprócz ataków hipoglikemii, kolejnym objawem insulinoma jest wzrost masy ciała aż do rozwoju otyłości. To jest bardzo ważne nie tylko dla pacjentów, ale także ich najbliższa rodzina wiedziała objawy wysepkowatokomórkowego które mogłyby przerwać terminowe atak hipoglikemii, uniemożliwiają rozwój psychozy lub śpiączką.

Niedobór glukozy niekorzystnie wpływa na neurony mózgu. Dlatego częste i długotrwałe śpiączki z insulinoma mogą powodować rozwój pacjenta z zaburzającą encefalopatią, parkinsonizmem, zespołem konwulsyjnym.

Diagnostyka

Rozpoznanie insulinoma czasami wiąże się z poważnymi trudnościami. Jeśli dana osoba jest podejrzewana o insulinę, jest hospitalizowana i pod ścisłym nadzorem lekarskim przepisuje post przez 24 do 72 godzin. Gdy objawy insuliny pojawiają się u pacjenta, pobiera się krew w celu określenia zawartości glukozy i insuliny u pacjenta.Obecność insulinoma wskazuje na niski poziom glukozy i wysokie stężenie insuliny.

Na kolejnym etapie diagnostycznym identyfikuje się dokładną lokalizację insulinoma. Aby to zrobić, wykonaj rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową, ultradźwięki. W niektórych przypadkach może być wymagana diagnostyczna laparoskopia lub laparotomia.

Leczenie

Główną metodą leczenia insulinoma jest operacja chirurgiczna. W jej trakcie guz jest usuwany w zdrowych tkankach.

Porada: W przypadkach, gdy leczenie operacyjne insulinoma z jakiegokolwiek powodu nie można zalecić leczenia zachowawczego. Polega na racjonalnym odżywianiu pacjentów, terminowej uldze hipoglikemii, terapii lekowej mającej na celu poprawę procesów metabolicznych w mózgu.

Aby powstrzymać atak hipoglikemii, najłatwiej jest podać pacjentowi szklankę słodkiej gorącej herbaty lub cukierka. Jeśli dochodzi do naruszenia świadomości, należy wstrzyknąć dożylnie roztwór glukozy. Wraz z rozwojem ataku psychozy lub śpiączki hipoglikemicznej należy natychmiast wezwać zespół pogotowia ratunkowego.

Jak leczyć trzustkę insulinową

Insulinoma – łagodny nowotwór trzustki, które wydzielają niekontrolowanie w strumieniu krwi i insuliny wywołuje zespół hipoglikemiczne.
Ogólna charakterystyka

Epizody hipoglikemii z chorobą towarzyszą zimne poty, drżenie, kołatanie serca, uczucie strachu i głodu, parestezje, wizualnej, patologii mowy i zachowania, aw ciężkich przypadkach mogą wystąpić drgawki, a nawet śpiączka. Niekontrolowane wytwarzanie insuliny towarzyszy powstawanie złożonych i adrenergicznych objawów neyroglikopenicheskih – zespół hipoglikemiczne.

Insulinoma trzustki stanowi 70-75% całkowitej liczby guzów trzustkowych aktywnych hormonalnie. O wiele częściej obserwuje się go u osób w starszym wieku (40-60 lat). Według danych statystycznych tylko 10% nowotworów jest złośliwych.

Insulinoma może występować w dowolnej części trzustki (ciało, głowa, ogon), bardzo rzadko jest umieszczana pozatrzustkowo, tj. w sieci komórkowej ściana żołądka lub dwunastnicy, wrota śledziony, wątroba.Wymiary zmiany zwykle wynoszą od 1,5 do 2 cm.

Objawy

W trakcie choroby rozróżnia się fazy dobrego samopoczucia, a następnie objawy hipoglikemii i reaktywnej hiperadrenemii. Jeśli chodzi o okres ukryty, jedynym objawem insulinoma może być zwiększony apetyt, aw konsekwencji otyłość.

Insulinoma jest objawem ostrego ataku hipoglikemii – wynik braku mechanizmów adaptacyjnych ośrodkowego układu nerwowego, który występuje na czczo, po dłuższej przerwie w posiłku, głównie w godzinach porannych. Podczas ataku poziom glukozy we krwi spada poniżej 2,5 mmol / l.

Oznaki guza często przypominają różne zaburzenia psychiczne i neurologiczne i manifestują się w formie:

zamęt świadomości;
ból głowy;
ataksja (zaburzenia koordynacji ruchów);
osłabienie mięśni.

Czasami atakowi hipoglikemii u osób z insulinoma może towarzyszyć pobudzenie psychoruchowe i mają takie objawy jak:

halucynacje;
niespójne okrzyki;
lęk motorowy;
agresywność bez motywacji;
euforia.

System sympatyczny-nadnercza reaguje na gwałtowny hipoglikemii pojawieniem się zimnym potem, drżenie, tachykardia, lęk, parestezje (drętwienie i mrowienie).A w przypadku rozwoju ataku może wystąpić napad padaczkowy, utrata przytomności, a nawet śpiączka. Z reguły atak jest przerywany przez dożylną infuzję glukozy, ale po jej odzyskaniu pacjent nie pamięta, co się stało.

Podczas napadu hipoglikemii, nawet zawał mięśnia sercowego może wystąpić w wyniku ostrego zaburzenia zaopatrzenia serca. Ponadto występują oznaki lokalnego uszkodzenia układu nerwowego, takie jak hemiplegia i afazja. W przewlekłej hipoglikemii u pacjentów występuje zaburzenie układu nerwowego (zarówno centralnego, jak i obwodowego), co może znaleźć odzwierciedlenie w fazie względnego dobrostanu.

Objawy w okresie międzyprzedmiotowym to:

bóle mięśniowe,
zaburzenia widzenia,
apatia,
zmniejszona pamięć i zdolności umysłowe.

Nawet po usunięciu, z reguły nasila się encefalopatia i utrata inteligencji, co prowadzi do utraty wcześniejszego statusu społecznego i umiejętności zawodowych. Często powtarzające się napady hipoglikemiczne mogą wywoływać impotencję u mężczyzn.

Objawy pod wieloma względami przypominają objawy innych chorób, więc pacjenci mogą dokonywać błędnych diagnoz, takich jak guz mózgu,epilepsja, dystonia wegetatywna, udar mózgu, zespół międzymetaliczny, ostra psychoza, neurastenia, resztkowe neuroinfekcje itp.

Diagnostyka

Trudno jest wykryć insulinę. Diagnozę przeprowadza się za pomocą testów funkcjonalnych, wykrywania insuliny, peptydu C i poziomu glukozy we krwi. Ponadto wykonuje się USG trzustki, a także selektywną angiografię.

Porada: W celu zdiagnozowania pacjenta dochodzi do postu przez 24 lub nawet 72 godziny, podczas gdy specjaliści są nadzorowani w szpitalu. Po poście objawy zaczynają się pojawiać, po czym wykonuje się badanie krwi w celu określenia zawartości insuliny i glukozy w nim. Bardzo niski poziom glukozy i wysoki poziom insuliny jest wskaźnikiem obecności insulinoma trzustki.

Następnie należy określić dokładną lokalizację guza. W tym celu stosuje się tomografię komputerową (CT) i ultradźwięki (ultradźwięki). Ale czasami te metody są niewystarczające i zalecają przeprowadzenie operacji diagnostycznej – laparotomii.

Insulinę należy odróżnić od hipoglikemii alkoholowej i lekowej, niewydolności kory nadnerczy i przysadki, raka nadnerczy, galaktozemii i innych chorób.W przypadku epizodów tachykardia, zwiększone ciśnienie krwi, pocenie się, drżenie, nudności, osłabienie, bladość, wymioty i dezorientacja – Konieczne jest, aby skonsultować się z lekarzem.

I w takich postaciach jak tachykardia, skurcze naczyń, pocenie się, uczucie niepokoju i lęku, a także nadużycia lub utrata przytomności, drgawki, śpiączkę i hipoglikemii – należy natychmiast zadzwonić do opieki medycznej.

Leczenie

W odniesieniu do insulinoma trzustki w endokrynologii preferowane są taktyki chirurgiczne. Operacja zależy od wielkości i lokalizacji guza:

insulinektomia (wyłuszczenie edukacji);
Resekcja trzustki (resekcja głowy, resekcja dystalna, całkowite wycięcie trzustki, resekcja trzustkowo-dwunastnicza).

Skuteczność interwencji chirurgicznej ocenia się poprzez określenie poziomu glukozy we krwi podczas samej operacji.

Możliwe powikłania pooperacyjne:

zapalenie trzustki;
przetoka trzustkowa;
martwica trzustki;
zapalenie otrzewnej.

Istnieją takie nowotwory, w których nie stosuje się interwencji chirurgicznej.W takich przypadkach leczenie insuliną przeprowadza się zachowawczo. Lekarze przepisują zwykle środki giperglikemiziruyuschie (adrenalina, noradrenalina, glukagon, glikokortykosteroidy, i inne). Mające na zatrzymanie i zapobiegania hipoglikemii. W przypadku złośliwych insulinoma leczenie obejmuje chemioterapię.

Prognoza

W większości przypadków (65-80%) po interwencji chirurgicznej u pacjentów z insuliną następuje powrót do stanu klinicznego. Wczesna diagnoza i szybka operacja są ważne. Z powodu nich następuje regres zmian w ośrodkowym układzie nerwowym zgodnie z danymi EEG.

Śmiertelność po operacji wynosi 5-10%, a nawrót rozwija się w około 3% przypadków. Jeśli chodzi o prognozy dotyczące nowotworów złośliwych, jest to niekorzystne, ponieważ wskaźnik przeżywalności przez 2 lata wynosi nie więcej niż 60%.

Co do zasady, pacjenci z insulinoma w wywiadzie powinni znajdować się na koncie lekarza neurologa i endokrynologa.

Insulinoma trzustki

Insulinoma – łagodny (85-90%), przy złośliwych (10-15%), nowotwory trzustki – komórki wysp trzustkowych, co prowadzi do niekontrolowanego uwalniania insuliny we krwi, i epizody hipoglikemii.Według danych statystycznych częstość występowania u mężczyzn i kobiet jest taka sama, a częstość występowania w populacji ludzkiej wynosi około 1: 1 000 000. Najbardziej dotknięte osoby mają od 25 do 50 lat.

Obrzęki zazwyczaj w części endokrynnej trzustki – ogona, na których znajdują się grupy z komórek wysepek trzustkowych, lecz nie są inne lokalizacji – korpus, głowy, vnepankreaticheskim insulinoma. Ta ostatnia jest niezwykle rzadka iw większości przypadków rozwija się nie z trzustki.

Objawy ataku insuliny

Wszystkie objawy nowotworów wytwarzających insulinę można podzielić na ostrego ataku hipoglikemii i objawów w odstępach extraseizure. Głównym objawem klinicznym ataku insuliny jest triada Whipple, opisana w 1941 roku:

występowanie spontanicznych ataków hipoglikemii na czczo lub 2-3 godziny po jedzeniu;
obniżenie poziomu glukozy we krwi o 50 mg% podczas ataku;
zatrzymanie ataku poprzez dożylne podanie glukozy lub pobranie cukru.

Atak hipoglikemii u pacjentów z insulinoma ma bardzo zmienny obraz z praktycznie bezobjawowo aż wyraźniejszy, ze pobudzenie psychoruchowe, amnezji i depresja świadomości.

Hormonalna regulacja poziomu glikemii odbywa się poprzez insulinę i hormony wewnątrzsercowe:

adrenalina;
kortyzol;
glukagon;
hormon wzrostu;
tyroksyna;
trijodotyronina.

Podczas ostrego rozwoju hipoglikemii dochodzi do uwalniania antagonistów insuliny, a objawy kliniczne są głównie związane z działanie hormonów wewnątrzsercowych:

stany collaptoid;
poważne osłabienie;
drżenie i drżenie;
tachykardia;
uczucie głodu;
zwiększona pobudliwość.

Dostarczanie energii do tkanki nerwowej mózgu jest głównie spowodowane wolną glukozą krążącej we krwi. Wraz ze spadkiem poziomu glikemii, głód energetyczny mózgu rozwija się wraz z uszkodzeniem komórek nerwowych. W przypadku wolno rozwijającej się hipoglikemii przeważają objawy oznaki uszkodzenia tkanki nerwowej:

zaburzona świadomość, aż do śpiączki;
ból głowy;
upośledzenie wzroku;
przejściowy paraliż i niedowład;
zaburzona koordynacja i chodzenie.

Objawy insulinoma poza atakiem

Najczęściej pacjenci z insulinoma charakteryzują się zwiększoną masą ciała i otyłością.Wynika to z ciągłego odczuwania głodu i potrzeby słodyczy, aby zapobiec nawrotom hipoglikemii. Zdarzają się także przypadki ostrej utraty wagi i poważnego wyczerpania na tle rozwoju awersji do żywności.

Są zaburzenia neurologiczne:

uszkodzenie nerwu twarzowego i podjęzykowego;
oczopląs i dysplazja gałek ocznych;
asymetria odruchów ścięgnistych od kończyn;
pojawienie się patologicznych odruchów stopu (Babinsky, Appengheim, Rossolimo);
rozwój porażenia i niedowładu.

Zaburzenia psychiczne rozwijające się u pacjentów z insulinoma:

zmniejszona pamięć;
utrata zdolności do pracy umysłowej;
brak zainteresowania środowiskiem;
utrata umiejętności zawodowych.

Ciężki przebieg insulinoma z częstymi atakami hipoglikemii często prowadzi do niepełnosprawności pacjentów, ich niezdolności do angażowania się w pracę zawodową, aw niektórych przypadkach istnieje potrzeba opieki nad osobami trzecimi.

Diagnostyka

Podejrzenie insuliny i wyznaczenie dodatkowych metod badań pozwala:

obecność triady Whipple;
ostre stany hipoglikemiczne, rozwijające się rano na pusty żołądek;
przejściowe objawy neurologiczne;
chorobliwa otyłość;
redukcja funkcji mnestic.

Testy funkcjonalne, używane do potwierdzenia diagnozy:

test z głodem;
próbka z L-leucyną;
próbka z glukagonem;
próbka z supresją poziomu peptydu C;
próbka z diazoksydem.

Najprostszym i najbardziej pouczającym jest test z postem, którego istotą jest wywołanie ataku hipoglikemii na czczo, a następnie określenie poziomu glukozy we krwi, insuliny i peptydu C.

Badania instrumentalne, które pozwalają na diagnozowanie insuliny:

Angiografia pozwala na ujawnienie insuliny na charakterystycznej rozwiniętej sieci naczyniowej w obszarze guza. Skuteczność tej metody waha się od 60 do 90%.
Tomografia komputerowa może wykryć insulinomy o dużych rozmiarach. Małe guzy z reguły nie różnią się intensywnością od trzustki i nie zmieniają jej struktury. Informacyjność metody waha się między 50-60%.
Cewnikowanie systemu portalowego z określeniem poziomu immunoreaktywnej insuliny w różnych oddziałach pozwala wiarygodnie ujawnić lokalizację guza.Metoda ma charakter informacyjny, ale jest dość skomplikowana w realizacji i wiąże się z ryzykiem komplikacji, co ogranicza jej wykorzystanie.

Leczenie chirurgiczne

Główną metodą leczenia insulinoma jest chirurgia, której istotą jest wykrycie guza i jego usunięcie. Gdy guz jest zlokalizowany, ogon trzustki zostaje wycięty w ogonie. W przypadku lokalizacji w ciele lub głowie, guz jest wyodrębniany z zachowaniem tkanki gruczołu.

Trudności w interwencji chirurgicznej na trzustce:

agresywne właściwości enzymów trzustkowych, zapobiegające normalnemu gojeniu się ran trzustki;
bogate unerwienie i dopływ krwi do strefy trzustkowej;
trudności w dostępie operacyjnym;
lokalizacja wielu ważnych narządów.

Wszystkie te cechy wymagają starannego przygotowania przedoperacyjnego, właściwego wyboru znieczulenia i wysokiej techniki operacji.

Leczenie zachowawcze

Konserwatywnie prowadzić insulinę w przypadku:

odmowa pacjenta od operacji;
ogólny ciężki stan pacjenta i wysokie ryzyko interwencji chirurgicznej;
złośliwy nowotwór produkujący insulinę z obecnością wielu odległych przerzutów;
wielokrotne nieudane próby usunięcia guza.

Leczenie zachowawcze obejmuje:

złagodzenie stanów hipoglikemicznych przez dożylne podanie glukozy;
wprowadzenie leków zwiększających poziom glukozy we krwi (adrenalina, glukagon, glikokortykosteroidy);
chemioterapia (streptozocyna, fluorouracyl, doksorubicyna).

Leczenie zachowawcze jest objawowe i ma również na celu spowolnienie postępu choroby. Tylko radykalne usunięcie guza pozwala całkowicie wyleczyć chorobę i przywrócić jakość życia.

Insulinoma – opis, przyczyny, objawy (objawy), diagnoza, leczenie

Insulinoma to nowotwór trzustkowych komórek trzustkowych wydzielających nadmierne ilości insuliny i objawia się hipoglikemią. Epizody hipoglikemii są zmienne, nawracają się i z czasem stają się bardziej poważne. Rozpowszechniony wiek • Do 20 lat praktycznie nie obserwuje się • 20-40 lat – 20% całej insuliny • 40-60 lat – 40% • Ponad 60 lat – 40%.

Kod ICD-10 International Classification of Diseases:

C25.4 Komórki wysepek trzustkowych
D13.7 Komórki wysepek trzustkowych

Patomorfologia

Wielkość insulinoma w 70% przypadków nie przekracza 1,5 cm
Insulina 80-90% jest reprezentowana przez pojedyncze łagodne nowotwory
10-15% insuliny – złośliwy. Przerzuty wykryte w wątrobie lub regionalnych węzłów chłonnych (odległe przerzuty rzadko wytworzony) • innych przypadkach – rozrost wysepek Langerhansa, komórki endokrynne (pediatrii – przerostem wysp trzustki)
W 10% przypadków, insulinoma połączeniu z innymi nowotwory (na przykład z rodziny typu I poliendokrynopatii gruczolakowatość) • insulinoma równej częstotliwości odbywa się w głowicy, trzonu i ogona trzustki.

Objawy (objawy)

Obraz kliniczny zależy od hipoglikemii. Większość pacjentów ma znaczny wzrost masy ciała.

Diagnostyka

Rozpoznanie polega na wykryciu niedostatecznie wysokich stężeń insuliny i peptydu C we krwi na tle ciężkiej hipoglikemii. Stosunek insuliny / glukozy jest większy niż 0,4 (zwykle mniej niż 0,4). Kluczem do diagnozy jest triada Whipple'a.

Specjalne badania

Test tolbutamidem (butamidom), gdy podaje się w / w insulinoma pacjentów z poziomami glukozy po 20-30 min zmniejsza się o więcej niż 50%, przy innych genesis hipoglikemii, – mniej niż 50%
Próbka z L-leucyną: L-leucyna jest podawana doustnie w dawce 0,2 g / kg. Po 30-45 min efekt ocenia się jak w próbce z tolbutamidem
Próbki z glukozą, glukonianem wapnia, argininą i kortyzolem są mniej specyficzne
Test supresji peptydu C: w ciągu 1 godziny pacjentowi z IV podaje się wstrzyknięcie insuliny 0,1 U / kg. Zakładamy, gdy poziom insuliny C – peptyd mniej niż 50% • angiografii, CT i USG są mniej przydatne, ze względu na małe wielkości guza.

Insulinoma trzustki w dzieciństwie występuje niezwykle rzadko

Insulinoma jest rodzajem guza trzustkowego. Choroba występuje na tle aktywnej produkcji insuliny przez gruczoł. W 20% choroba jest łagodna, w pozostałych 80% przebieg złośliwy. Czasami choroba występuje na tle endokrynnej wielokrotnej miażdżycy.

Ważne: proces rozwoju jest zgrupowany w departamencie Langerhans. Trzustka produkuje hormon zwany insuliną. Duża ilość hormonu w ludzkim ciele wywołuje zespół hipoglikemii (obniżony poziom glukozy we krwi).

Według statystyk Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej, ludzie są głównie narażeni na tę chorobę od 20 do 60 lat. Patologia zlokalizowana jest w dziale trzustki: w ciele, w głowie, w ogonie. Czasami występuje dodatkowa lokalizacja trzustkowa, czyli w śledzionie, obok żołądka, w wątrobie.