Śmiertelna dawka insuliny dla diabetyków

Przyczyny

Insulina jest stosowana głównie przez diabetyków. Ale znalazł także zastosowanie w innych dziedzinach – w kulturystyce jego działanie anaboliczne jest cenione.

Dawka leku ustalana jest przez lekarza zgodnie z indywidualną charakterystyką organizmu. Jednocześnie ważne jest, aby systematycznie mierzyć i niezależnie regulować poziom cukru we krwi.

Bezpieczna dawka dla zdrowego organizmu mieściła się w przedziale od 2 do 4 IU. Kulturyści zwiększają parametr do 20 IU dziennie. Co do osób chorych na cukrzycę, ilość zastosowanego leku zależy od stopnia rozwoju choroby – od 20 do 50 IU.

Przedawkowanie insuliny może powstawać z następujących powodów:

• błąd medyczny – wprowadzenie insuliny zdrowemu człowiekowi;
• niewłaściwie ustawiona dawka;
• zastosowanie nowej wersji substancji lub przejście do innego rodzaju strzykawki;
• iniekcja jest wprowadzana niepoprawnie;
• nadmierna aktywność fizyczna bez odpowiedniego spożycia węglowodanów;
• równoległe stosowanie wolnego i szybkiego typu insuliny;
• nieprzestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących konieczności spożywania posiłków po wstrzyknięciu.

Warto również zauważyć, że wrażliwość na insulinę wzrasta:

• z niewydolnością nerek o przewlekłym charakterze;
• ze stłuszczoną wątrobą;
• w pierwszym trymestrze ciąży.

Podczas stosowania wstrzyknięć insuliny konieczne jest ograniczenie stosowania substancji alkoholowych. Ogólnie zaleca się chorym na cukrzycę, aby całkowicie porzucili złe nawyki.

Ale oczywiste jest, że porady lekarza są często ignorowane, dlatego ważne jest przestrzeganie takich przepisów:

• Przed użyciem alkoholu należy obniżyć dawkę insuliny;
• Obowiązkowe jest również dostarczanie żywności bogatej w wolne węglowodany;
• lepiej jest dawać pierwszeństwo lekkim napojom alkoholowym;
• Po jedzeniu należy zwrócić szczególną uwagę na pomiar cukru we krwi.

Dawka śmiertelna insuliny dla diabetyków może być bardzo różna w poszczególnych sytuacjach: wiele zależy od indywidualnych parametrów, a także od stanu organizmu w pewnym punkcie. Na przykład, dla niektórych, śmiertelny wynik występuje przy 100 IU leku, ale w tym samym czasie zdarzają się przypadki, gdy ludzie przeżyli po 3000 jm.

Pierwsze objawy

Należy zauważyć, że przedawkowanie insuliny może działać zarówno w postaci przewlekłej, jak i ostrej. W pierwszym przypadku jest to realizowane poprzez systematyczne wprowadzanie przeszacowanej ilości leku – zwykle wiąże się to z błędem w obliczeniach. W tym samym czasie norma nie jest przekraczana zbyt krytycznie, to znaczy śmierć w postaci przewlekłej jest bardzo rzadka.

Symptomatologia nie może być wyrażona natychmiast – stopniowo narasta przez długi czas. Dlatego konsekwencje są w większości przypadków opóźnione. Biorąc pod uwagę powszechne parametry kliniczne tego przedawkowania, można wyróżnić następujące:

• nadmierny poziom acetonu w moczu;
• szybki przyrost masy;
• W ciągu dnia może wystąpić atak hipoglikemii.

Ostra postać przedawkowania charakteryzuje się szybkim tworzeniem się zespołu hipoglikemii. Wynika to z faktu, że nadmiar leku wiąże całą glukozę, co wywołuje brak substancji. Wśród charakterystycznych przejawów można zidentyfikować:

• zaburzona świadomość;
• rozszerzone źrenice;
• zawroty głowy i bóle głowy;
• warunki paniczne;
• nudności;
• zwiększone pocenie się.

W końcu rozwija się stan taki jak śpiączka hipoglikemiczna.

Konsekwencje

Konsekwencje powinny być analizowane bardziej szczegółowo, ponieważ znajomość ich podstawowych parametrów w przyszłości może stać się decydującym czynnikiem przy zachowaniu zdrowia.

Przede wszystkim warto wziąć pod uwagę hipoglikemię, która rozwija się stopniowo i może towarzyszyć pacjentowi przez długi czas. Podobny warunek jest niebezpieczny, ale nie śmiertelny.

Należy jednak pamiętać, że częste objawy mogą prowadzić do zmian mentalnych w osobowości dorosłych pacjentów, a także do zaburzeń rozwoju intelektualnego u dzieci w dzieciństwie.

W związku z tym należy zauważyć objawy, dzięki którym można rozpoznać atak:

• małe drżenie i uczucie mrowienia w palcach;
• nagła bladość skóry;
• duże pocenie;
• liczba uderzeń serca wzrasta;
• ból głowy.

Ważne jest, aby ignorując takie objawy i kontynuować dezaktywację hipoglikemii, może dojść do omdlenia lub do kogo.

Ten ostatni rozwija się również dzięki stosowaniu zbyt dużej dawki leku i gwałtownemu obniżeniu poziomu cukru. Przy pierwszym badaniu śpiączka ma wszystkie objawy hipoglikemii, ale z biegiem czasu zyskuje nową charakterystykę:

• brak pocenia;
• ciśnienie krwi spada znacząco;
• prawdopodobieństwo ataku epileptycznego jest wysokie;
• oddychanie staje się częste i przerywane;
• źrenice nie reagują na bodziec świetlny;
• gałki oczne zaczynają się poruszać często iz asymetrią;
• ostro zredukowane napięcie mięśni;
• gorsze ścięgna i odruchy brzucha – być może pojawienie się drgawek.

Taki stan bez zapewnienia opieki medycznej na czas może doprowadzić do śmierci.

Pierwsza pomoc

W każdej sytuacji z przedawkowaniem insuliny istnieje pewien czas, aby zapobiec dalszemu rozwojowi choroby.

W szczególności w przypadku śpiączki hipoglikemicznej należy delikatnie ułożyć pacjenta na jednej stronie, podlać słodką herbatą i natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe.

Przy pierwszych objawach hipoglikemii należy zmierzyć poziom glukozy we krwi, a następnie użyć niektórych szybkich węglowodanów. W przypadku cukrzycy typu 1 zaleca się noszenie soku, lemoniady lub samych kawałków cukru.

Tak więc, z przedawkowaniem insuliny, możliwe jest opracowanie dość niebezpiecznych warunków. Aby zapobiec ich wystąpieniu, zaleca się uważne monitorowanie standardu leku i stosowanie się do zaleceń lekarza.